હીરાબહેન આજે ખુબ જ ખુશ હતા. કારણ કે હજુ ગઈકાલે જ તેના પુત્ર ના લગ્ન એકદમ સુખેથી સંપન્ન થઇ ગયા હતા. એક વર્ષ પહેલા દીકરી ના લગ્ન પણ સરસ રીતે સંપન્ન થયા હતા.
દીકરી તેના સાસરી માં સુખી હતી. અને આજે દીકરાના લગ્ન પણ કુશળતાથી સંપન્ન કરીને પોતે જાણે ભાર ઊતરી ગયો હોય એવું મહેસુસ કરી રહ્યા હતા અને હળવા થઇ ને બેઠા હતા. ત્યાં તેની દીકરી નજીક આવી ને બેસે છે. અને તે તેના ઘરે જવા ની વાત માં ને કરે છે.
દીકરી ગમે એટલે સમય થી પણ પિયર હોય. પરંતુ પિયર થી જ્યારે સાસરે જવાની વાત આવે ત્યારે કોઈ પણ માં ની આંખ માં આંસુ આવી જાય. હીરાબેન ની આંખમાં પણ આંસુ આવી ગયા. અને કહ્યું કે લગ્ન માં તો દોડા દોડી જ કરી છે, ત્રણ ચાર દિવસ આરામ કરી લે પછી તું તારે તારા સાસરીમાં જજે.
હીરાબેન રડવાનું ન રોકી શક્યા પણ દીકરી એ કહ્યું કે ના મમ્મી હવે મારે ત્યાં જવું પડે, ત્યાં પણ મારી જવાબદારી છે. અને એ લોકો એ આટલા દિવસ તો ચલાવ્યું. હવે હું આજે મારા ઘરે જઈશ. એમ કહી ને હીરાબેન ના હાથ માં એક કવર આપ્યું, અને કહ્યું કે તું એકલી હોય ત્યારે આ કવર ખોલી ને નિરાંતે વાંચજે. અને વિચારજે અને સાચું લાગે તો આનો અમલ પણ કરજે.
સાંજે વહુ દીકરો બહાર ફરવા માટે ગયા ત્યારે હીરાબેને એ કવર ખોલ્યું અને વાંચવા મંડ્યા…
માં… .હું ખુબ જ ખુશ છુ કે એક માતા માંથી તમે આજે એક સાસુ પણ બની ગયા. આમ તો મારા લગ્ન પછી પણ સાસુ બની ગયા હતા, પણ એક દીકરી ની વિદાઈ કરી ને પરંતુ આજે તો ઘર માં એક વહુ લાવી ને સાસુ બન્યા છો. આપ એક સારી માં છો…
અને મને વિશ્વાસ છે કે સારી માતા ની સાથે સાથે સારી સાસુ પણ તમે બની રહેશો. તો પણ મને કેટલીક વાતો એવી હોય, છે જે મને કહેવાનું મન થાય છે.
