ખેડૂત હસ્યો અને બોલ્યો, “બાબા, હું અભણ ખેડૂત છું. મને મોતી વિશે શું ખબર હોય?”
સાધુએ ગંભીરતાથી કહ્યું, “ના ભાઈ, તમે અભણ નથી. તમે જ તો ખરા જ્ઞાની છો.” તેણે સમજાવ્યું, “જ્યાં મને તારા જેવા કુબેરનું ઘર મળ્યું છે, ત્યાં હું દિલથી ભોજન કરીને જ ખુશ થઈ જાઉં છું. સાચા મોતી તો એ છે જે સમજનારાઓ સમજે છે.”
સાધુએ આગળ કહ્યું, “જે એક અનાજ, પાણીનું એક ટીપું અને સાચી સલાહને મોતી માને છે તે મારી દૃષ્ટિમાં સાચો કુબેર છે. મૂર્ખ લોકો માત્ર પથ્થર, હીરા, મોતી અને માણેકને રત્ન માને છે.”
સાધુએ ખેડૂત દંપતીને આશીર્વાદ આપ્યા અને આગળ વધ્યા. જતી વખતે ગામમાં તેના શબ્દો ગુંજતા રહ્યા, “પૃથ્વી પર ત્રણ જ સાચા રત્નો છે – પાણી, અન્ન અને સાચી સલાહ. બાકી બધી મૂર્ખની કલ્પનાઓ છે.”
જો આ સ્ટોરી તમને પસંદ પડી હોય તો દરેક લોકો સાથે શેર કરજો, તેમજ આ સ્ટોરી કેવી લાગી તે કમેન્ટમાં અચૂક જણાવજો.
