એક ખૂબ જ સુખી પરિવાર હતો. કપલના લગ્ન થયાને લગભગ ત્રણ વર્ષ જેટલો સમય થયો હશે અને ઘરમાં એક દીકરાનો જન્મ થયો હતો. નાના બાળકના ઘરમાં આવ્યા પછી પહેલે થી પણ વધુ ખુશ ખુશાલ માહોલ ઘરમાં થઈ ગયો હતો.
દીકરાને માતા પણ તેને ખૂબ જ સારી રીતે સાચવી અને રાખતી. ધીમે ધીમે સમય વીતતો ગયો અને દીકરો પણ મોટો થતો ગયો.
દીકરાની ઉમર લગભગ પાંચ વર્ષની હશે ત્યારે તેની માતાનું અવસાન થઈ ગયું, પરિવાર પર જાણે તો દુઃખનો આભ ફાટી પડ્યું હોય એ રીતે બધા લોકો શોક માં જતા રહ્યા.
દીકરાની ઉંમર પણ એટલી નાની હતી કે એ સમયે બાળકને પોતાની માતાના સ્નેહની સૌથી વધારે જરૂર હોય અને અચાનક એ જ સમયે તેમની માતાને ગંભીર બીમારી થઈ અને તેનું અવસાન થયું.
બાળકની ઉંમર ઘણી નાની હતી એટલે પરિવારજનોએ એકઠા થઈને વિચાર્યું કે તેના છોકરા ના બીજા લગ્ન કરાવી દેવા જોઈએ, અને પરિવારના આગ્રહથી બાળકના પિતાએ પોતાની ઈચ્છા તો ન હતી તેમ છતાં બીજા લગ્ન કરી લીધા.
ઘરમાં નવી માતા આવી. નવા લગ્ન કરીને આવી ત્યારે નવી માતા દીકરાનું ધ્યાન સારી રીતે રાખતી પરંતુ થોડા સમય પછી જ તેણે બાળકને ત્રાસ આપવાનું શરૂ કરી દીધું.
દિવસેને દિવસે તે દીકરાને ત્રાસ આપતી જાય અને થોડા દિવસો પછી તો તેના દીકરાને મારવાનું પણ ચાલુ કરી દીધું. તેને મનમાં એમ લાગે રાખતું કે એ બાળકને ત્રાસ આપતી રહેશે એટલે દીકરો મુરઝાઇ જશે પરંતુ એથી ઊલટું બાળક ની ઉંમરની સાથે-સાથે તે દિવસે ને દિવસે તાજો-માજો થતો જતો.
સાવકી માતા વિચારમાં પડી ગઈ કે હું આટલો બધો ત્રાસ આપું છું, સાથે સાથે હું તેને પૂરતું જમવાનું પણ નથી આવતી તેમ છતાં આ દીકરો આવ તાજોમાજો કેમ રહે છે? આ વાતની તને કંઈ જ સમજ પડતી ન હતી.
પછી તેને અચાનક યાદ આવ્યું કે દીકરા ના પિતા અને દીકરો બન્ને સવારે કોઈ એક રૂમમાં બેસતા અને લગભગ દસેક મિનિટ પછી તેઓએ રૂમમાંથી બહાર નીકળી જતા.
પેલી સ્ત્રીને આ વાત ખૂબ નવાઈ જનક લાગી, કે આખરે તે રૂમમાં જઈને તે બાળકના પિતા તેને શું ખવડાવી રહ્યા હશે કે તે આવો તાજો-માજો રહે છે.
અને તેની માતાએ એ વાત પણ નોટીસ કરી હતી કે તેના લગ્ન થઇ ને તે આવી હતી પરંતુ હજુ સુધી બે રૂમ માં તે ગઈ ન હતી અને તેને કોઈએ ત્યાં જવાની પણ ના પાડી હતી. એટલે તે મનોમન વિચારવા લાગી ગયા દીકરાનો બાપ તેને દરરોજ કંઈક સારું સારું ખવડાવતો હશે એટલે જ દીકરો દિવસેને દિવસે તાજો-માજો થતો જાય છે.
આખરે દિકરો અને બાબતે રૂમમાં જઈને શું કરતા હશે, એક દિવસ તો હું આ જાણીને જ રહીશ આવું દીકરાની સાવકી માતાએ નક્કી કર્યું.
