જન્માષ્ટમીનો તહેવાર ચાલી રહ્યો હતો, એટલે ગામડાથી નજીક લોક મેળો થઈ રહ્યો હતો. જેમ દરેક નાના બાળકો ને મેળામાં જવા નો શોખ હોય એ જ રીતે બાર વર્ષના વૈભવ ને પણ શોખ હતો.
વૈભવ એક નાનકડા ગામડામાં રહેતો હતો અને તેના ગામ થી ચાલીને જઈ શકાય એટલો દૂર મેળો ભરાયો હતો, વૈભવના ઘરની પરિસ્થિતિ સારી નહોતી તેમ છતાં તેની માતાએ વિચારીને રાખ્યું હતું કે જ્યારે પણ જન્માષ્ટમી આવે ત્યારે છોકરો મેળામાં જાય ત્યારે તેને મનપસંદ વસ્તુ લેવા માટે માતા રૂપિયા આપશે, અને એમ વિચારીને વૈભવ ને તેની માતાએ 50 રૂપિયા આપ્યા હતા.
વૈભવના માતા-પિતા બંને ખેતરમાં મજૂરી કામ કરીને પૈસા કમાતા, માતા ખેતરેથી કામ કરીને આવ્યા ત્યારે પૈસા પણ સાથે લઈ આવ્યા. થોડા સમય પછી વૈભવ પણ નિશાળેથી આવી ગયો અને તે કાયમ નિશાળેથી આવીને આડોશપાડોશ ના મિત્રો સાથે રમવા જતો. અને એક કલાક રમીને પછી ઘરે આવતો.
વૈભવ એ ઘરે આવીને માતાને કહ્યું મને જમવાનું આપો, હું આજે વહેલો સૂઈ જઈશ અને કાલે સવારે મેળામાં જવું છે. આખો દિવસ મજા કરીશું, જમીને વૈભવ સુઈ ગયો.
બીજા દિવસે સવારે વહેલો જાગીને માતાને કહ્યું હું તૈયાર થાવ ત્યાં સુધીમાં તમે નાસ્તો બનાવી રાખો, ત્યાર પછી હું મેળામાં જઈશ. માતાએ તેને ભાખરી અને દૂધ કરી આપ્યા.
વૈભવ નાહીને બહાર નીકળ્યો અને તેની માતાને કહ્યું નાસ્તો તૈયાર છે? માતાએ જવાબ આપતા કહ્યું હા બેટા હમણાં જ તૈયાર થઈ જશે તું આવી જા.
તેનું ધ્યાન ગેસના ચૂલા ઉપર ગયું, તેમાં દૂધ ગરમ કરવા માટે રાખેલું હતું. દૂધ ગરમ થઇ ગયું હોવાથી વાસણ નીચે ઉતારવા માટે માતાએ આજુબાજુમાં નજર કરી પરંતુ વાસણ પકડવા માટે કશું નહોતું એટલે ગરમ તપેલું હાથેથી લઈને નીચે રાખ્યું, પરંતુ તપેલું અત્યંત ગરમ હોવાથી આંગળીમાં માતા થોડું દાઝી ગઈ.
વૈભવ કંઈ બોલી શક્યો નહીં કારણકે એને પણ ખબર હતી કે ઘણા સમયથી ઘરમાં વાસણ પકડવા માટે કોઈ સાધન ન હતું અને બધું મર્યાદિત આવક માં ચાલતું હોવાથી માતાને જ્યારે પણ પૂછે ત્યારે તે કહેતા કે ના રે ના એની કશી જરૂર નથી.
નાસ્તો તો વૈભવે જેમ તેમ કરીને કરી લીધો પરંતુ તેનું ધ્યાન હજુ માતાના હાથ પર જ હતું જેની આંગળીઓ દાઝી ચૂકી હતી. મેળામાં જતી વખતે પણ તેનું ધ્યાન માતાના હાથ પર જ હતું. જતી વખતે તેની માતાએ તેને 50 રૂપિયા આપ્યા અને કહ્યું આ રૂપિયાથી તારી મનગમતી વસ્તુ લઇ લેજે.
વૈભવ રાજી થઈ ગયો, અને મેળા માં ચાલ્યો ગયો. સાંજે મેળામાં થી પાછો ફર્યો એટલે તેના ચહેરા ઉપર મેળામાં ફરવાનો સંતોષ દેખાઈ રહ્યો હતો. પછી આવીને તરત જ તેની માતાએ તેને સવાલ પૂછ્યો કે. અરે બેટા આવી ગયો મેળામાંથી, 50 રૂપિયા માંથી કશું ખાધું કે નહીં? તારી મનપસંદ વસ્તુ લીધી?
