એક અત્યંત ગરીબ પરિવારમાં એક દીકરીનો જન્મ થયો. દીકરી દેખાવમાં અત્યંત ખુબસુરત હતી, પરંતુ દીકરીના પિતા દીકરીનો જન્મ થયો એટલે એકદમ દુઃખી થઈ ગયા અને વિચારવા લાગ્યા કે દીકરાનો જન્મ થયો હોત તો કમ સે કમ કામમાં મદદ તો કરત.
તે પિતાએ દીકરીને મોટી તો કરી પરંતુ દિલથી નહીં કારણકે તેને તે દીકરી પ્રત્યે લગાવ જ નહોતો દીકરી ભણવા જાય તો તેની સ્કૂલની ફી પણ ટાઈમ સર જમાના કરાવતો અને તેના પુસ્તકો ઉપર પણ ખાસ ધ્યાન ન દેતો.
એટલું જ નહીં તે વારંવાર દારૂ પીને ઘરે આવીને ઘરમાં વારંવાર માથાકૂટ પણ કરતા.
પરંતુ તે દીકરીની માતા ખૂબ જ સારી અને ભોળી હતી. તે પોતાની દીકરીને ખૂબ જ લાડકોડથી ઉછેરી હતી. એટલું જ નહીં પોતાના પતિથી છુપાઈ છુપાઈને કે દીકરીની સ્કૂલની ફી પણ જમા કરાવતી અને સ્કૂલ ના પુસ્તકો લેવા માટે પણ ખર્ચો આપતી હતી.
પોતાનું પેટ ચીરીને પણ ફાટેલા તુટેલા કપડા પહેરીને પણ ગમે એમ ઘરનું ગુજરાન ચલાવતી પરંતુ દીકરી નું પૂરેપૂરું ધ્યાન રાખતી. એનાથી વિરુદ્ધ દીકરીના પિતા જેટલું પણ કમાતા બધું દારૂ માં જ જતું રહેતું, અને ઘરમાં પણ કોઇ પ્રકારની મદદ કરતા નહીં.
દીકરી ના જન્મ થયા પછી આમને આમ ઘણા વર્ષો સુધી ચાલતું રહ્યું, સમયનું ચક્ર ફરતું રહ્યું અને દીકરી પણ ધીમે ધીમે મોટી થવા લાગી.
દીકરીને હવે દસમાની પરીક્ષા હતી એટલે દીકરી પણ હવે પહેલા કરતા વધુ સમજદાર થઈ ગઈ હતી. દસમાની પરીક્ષા અને થોડી જ વાર હતી અને સ્કૂલમાં થોડી ફી ભરવાની હતી એ ફીના પૈસા માતા પાસે ન હતા. એટલે દીકરી એ અચકાતા અચકાતા તેના પિતા સામે ગઈ અને કહ્યું પપ્પા હું ભણવા માંગું છું મારી થોડી ફી બાકી છે એ ભરવાની છે અને ત્યાર પછી મારે હાઈસ્કૂલમાં પણ એડમિશન લેવાનું છે તો તમે મને થોડા પૈસા આપો. મમ્મી પાસે એટલા પૈસા નથી કે જેનાથી હું ફી ભરી શકો.