તેઓએ ભોજન પૂરું કર્યું અને બિલ ચૂકવ્યા પછી રોહને દાદીને તેની ખુરશી પરથી ઊઠવામાં મદદ કરી અને તેને વૉશરૂમમાં લઈ ગયો. તેણે તેના ચશ્મા સાફ કરવાની અને તેના વાળ યોગ્ય જગ્યાએ છે કે નહીં તેની ખાતરી કરી. તે જાણતો હતો કે દાદીને હંમેશા શ્રેષ્ઠ દેખાવું ગમતું હતું. અને તે ઈચ્છે છે કે તે તેના ખાસ દિવસે પોતાના પર ગર્વ અનુભવે.
જ્યારે તેઓ રેસ્ટોરન્ટમાંથી બહાર નીકળી રહ્યા હતા, ત્યારે એક દયાળુ વૃદ્ધ વ્યક્તિ રોહન પાસે આવ્યો અને કહ્યું દીકરા તમે પાછળ કંઈક છોડી ગયા છો… રોહને આજુબાજુ જોયું અને મૂંઝવણ ભરેલી નજરે આમતેમ નજર કરી પરંતુ કશું દેખાયું નહીં.
વૃદ્ધ માણસે આગળ જણાવતા કહ્યું કે તમે અહીં દરેક માટે અને ત્યાં બહારના તમામ પુત્રો અને પુત્રીઓ માટે એક મૂલ્યવાન પાઠ છોડી દીધો છે. તમે અમને અમારા વડીલોની સંભાળ રાખવાનું મહત્વ બતાવ્યું છે. તેમને પ્રેમ કરવો અને તેમની સેવા કરવી એ અમારી ફરજ છે.
જેમ તેઓએ અમારા માટે કર્યું છે જ્યારે અમે યુવાન અને લાચાર હતા. રોહને તેની ક્રિયાનું મહત્વ સમજીને માથું હલાવ્યું. તે જાણતો હતો કે દાદીની કાળજી લેવી એ માત્ર તેની જવાબદારી નથી પરંતુ તે વ્યક્તિ પ્રત્યે પ્રેમ અને આદરનું કાર્ય પણ છે.
જેને તેની નાનપણથી સંભાળ રાખી હતી. તેને એમ કરવાનું ચાલુ રાખવાનું અને ભવિષ્યમાં તેમના પોતાના બાળકોને આ મૂલ્યવાન પાઠ આપવાનું વચન આપ્યું. તેઓ રેસ્ટોરન્ટમાંથી બહાર નીકળ્યા ત્યારે દાદીએ રોહનનો હાથ પકડીને તેની સામે સ્મિત કર્યું. “આભાર બેટા” દાદીએ કહ્યું. આ અત્યાર સુધીનો શ્રેષ્ઠ જન્મદિવસ રહ્યો છે.
રોહન તેના દાદીને ભેટી પડ્યો અને દાદીનો પણ આભાર માનવા લાગ્યો, જે રીતે નાનપણમાં રોહનને દરેક રીતે સંભાળ્યો હતો અને એ જ રીતે મોટા થઈને રોહનને પણ તેને આ પ્રેમ અને કદર દર્શાવવાની તક મળી.
જો તમને આ સ્ટોરી પસંદ પડી હોય તો દરેક લોકો જોડે શેર કરજો તેમજ કમેન્ટમાં 1 થી 10 ની વચ્ચે રેટિંગ પણ આપજો.
