લગભગ ત્રણેક મહિના પછી એક દિવસ તેઓ કોર્ટમાં જઈ રહ્યા હતા ત્યાં જઈને કોર્ટની કાર્યવાહી પતાવી અને બહાર નીકળ્યા તો મોટાભાઈને કોઈનો ફોન આવ્યો એટલે તે સાઈડમાં ઊભા રહીને ફોન માં વાત કરવા લાગ્યા.
અચાનક તેનું ધ્યાન તેના નાના ભાઈ પર પડ્યું જે જમીન પર આમતેમ કંઈક શોધી રહ્યો હોય તેવું લાગી રહ્યું હતું. એટલે ફોન સાઇડ પર રાખીને તેણે પૂછ્યું ભાઈ શું શોધી રહ્યો છે?
એટલે તેના નાના ભાઈ એ તને જવાબ આપ્યો કેમ એ કોર્ટમાં જતી વખતે અહીં મારા ચપ્પલ કાઢ્યા હતા, પરંતુ અત્યારે આવી ને શોધી રહ્યો છું તે મળી રહ્યા નથી.
એટલે આજુબાજુ માં જોઈ રહ્યો છું કે ક્યાંક આડા અવળા થઈ નથી ગયા ને. મોટાભાઈ એ પોતાનો ફોન સાઈડ પર રાખ્યો હતો તે ફોનમાં કહ્યું હું તમને થોડીવારમાં ફોન કરું છું એમ કહીને તે ફોન કાપી નાખ્યો.
પછી નાના ભાઈ ની નજીક આવ્યો અને તેને કહ્યું હું બાઈક પાર્ક કરવા ગયો અને ફરી પાછો આવ્યો ત્યારે તું કોર્ટમાં અંદર જતો રહ્યો હતો. તારા ચપ્પલ અહીં જ પડયા હતા. એટલે મેં તારા ચપ્પલ પહેલા વૃક્ષના છાંયડે રાખ્યા છે. કારણકે તડકો ખૂબ જ હતો એટલે મને થયુ કે ઘરે જતી વખતે ચપ્પલ પહેરીશ ત્યારે તારા પગ ખૂબ જ મળવા લાગશે, એટલે મેં જઈને તેને વૃક્ષના છાંયે રાખી દીધા હતા.
ખબર નહીં એ ક્ષણે નાના ભાઇના મગજમાં શું થઈ ગયું પરંતુ તેના હાથમાં જે કોર્ટ કેસના કાગળ વાળી ફાઈલ હતી તે ફાઇલ માંથી કાગળ કાઢીને બધા કાગળ તેના મોટાભાઈની સમક્ષ ફાડી નાખ્યા, અને ત્યાં બાજુમાં રહેલી ડસ્ટબીનમાં બધા કાગળ ફેંકી દીધા.
પછી તરત જ જઈને મોટાભાઈને તે ભેટી પડ્યો અને તે ધીમા અવાજે કહેવા લાગ્યો ભાઈ મને તું માફ કરી દેજે કારણકે હું બીજા ના કહેવાથી કોર્ટમાં મારા મોટાભાઈ સામે લડવા તૈયાર થઇ ગયો હતો. પણ આજે મને ખબર પડી ગઈ કે જે ભાઈ મારા પગ નો બળવા દે, જે ભાઈ મારા વિષે આટલું વિચારતો હોય મારું આટલું ધ્યાન રાખતો હોય તે કોઈ દિવસ મારા વિશે ખરાબ બોલી પણ ન શકે અને ખરાબ વિચારી પણ ન શકે.
દુનિયા ગમે તેમ કહે છે પરંતુ આખરે ભાઈ તે ભાઈ હોય છે, એ પછી સગો ભાઈ હોય કે પછી કાકા બાપા નો દીકરો .
જો આ સ્ટોરી તમને પસંદ પડી હોય તો દરેક લોકો જોડે શેર કરજો અને આ સ્ટોરી ને કમેન્ટમાં રેટિંગ પણ આપજો.
