આંસુ લૂછતા, મીનાના મનમાં કૃતજ્ઞતાનો ભાવ ઉભરાયો. ભલે તે હર્ષને કે તેના પરિવારને નહોતી ઓળખતી, પણ તેને લાગ્યું કે જાણે તે કોઈ અદ્રશ્ય દોરથી તેમની સાથે જોડાઈ ગઈ છે. તેનો ધ્રુવ, જે અત્યારે પીડામાં હતો, તે આ મીઠા બાળક, હર્ષના સન્માનમાં ભેટ મેળવશે. આ ખરેખર એક કડવી-મીઠી લાગણી હતી, એક તરફ હૃદયમાં દુઃખ અને બીજી તરફ અગાધ આનંદ.
મીનાએ મક્કમ મનથી પૈસાનો ઉપયોગ કરીને ધ્રુવ માટે ભેટ પસંદ કરી. તેણે ગાડીઓ માટેનો એક મોટો પાર્કિંગ લોટ પસંદ કર્યો, જેમાં ઘણી બધી નાની ગાડીઓ હતી. ધ્રુવને આ ખૂબ ગમશે, તે તેને જોઈને ખુશ થશે, અને આ ખુશી હર્ષના નામે હશે.
લંચ બ્રેક પૂરો થવા આવ્યો હતો. મીના રમકડું લઈને દુકાનમાંથી બહાર નીકળી. રસ્તામાં ચાલતા ચાલતા પણ તેના મનમાં હર્ષ અને તેના પરિવારના જ વિચારો ઘૂમતા હતા. તે ઈચ્છતી હતી કે કોઈ રીતે તે હર્ષના માતા-પિતા સુધી પહોંચી શકે. તેમને કહી શકે કે તેમના કાર્યથી એક નાના બાળકના ચહેરા પર સ્મિત આવ્યું છે. કહી શકે કે તેમના હર્ષની યાદ આજે પણ કોઈના માટે ખુશીનો સ્રોત બની છે.
ઘરે પહોંચીને, મીનાએ ધ્રુવને નવું રમકડું આપ્યું. પ્લસ્ટરવાળા પગ સાથે, ધ્રુવની આંખો ચમકી ઉઠી. તેણે ઉત્સાહથી પાર્કિંગ લોટ પોતાના ખોળામાં લીધો અને તરત જ નાની ગાડીઓ ચલાવવાનું શરૂ કરી દીધું. તેની પીડા જાણે ક્ષણભર માટે ગાયબ થઈ ગઈ હતી. તેની કિલકારીઓ ફરી આખા ઘરમાં ગુંજી ઉઠી.
મીના ધ્રુવને રમતા જોઈ રહી. તેના મનમાં શાંતિ હતી. એક અજાણ્યા બાળકની યાદમાં કરાયેલું એક નાનકડું કાર્ય આજે તેના પોતાના બાળકના જીવનમાં આટલી ખુશી લાવી શક્યું હતું. આ વાર્તા કોઈક રીતે હર્ષના પરિવાર સુધી પહોંચે તેવી તે આશા રાખતી હતી. તેમને ખબર પડે કે તેમનો મીઠો હર્ષ ભલે આજે તેમની સાથે ન હોય, પણ તેના પ્રેમ અને યાદથી આજે કોઈ બીજું બાળક ખુશ છે.
જો આ સ્ટોરી તમને પસંદ પડી હોય તો દરેક લોકો સુધી શેર કરજો.