હજુ પલક અને રોહિતના લગ્નને બે વર્ષ પણ પુરા નહોતા થયા ત્યાં જ લગ્નજીવનમાં બંને વચ્ચે ઝઘડા થવા લાગ્યા હતા.. એક દિવસ ખૂબ મોટો ઝઘડો થઈ ગયો અને ગુસ્સે થઈને પલક એ પોતાના સાસરિયાંનું ઘર છોડવાનું નક્કી કર્યું. તેણે તરત જ તેની મિત્ર રુહીને ફોન કર્યો. પલક ગુસ્સાથી ઊંચા અવાજે બોલી, “રુહી, હું તરત આવું છું. તારા ફ્લેટમાં મારા રહેવાની વ્યવસ્થા કર.”
રુહી પલકની બાળપણની મિત્ર હતી. તે પલકનો ગુસ્સો સારી રીતે સમજતી હતી. લગ્ન પછી નાના મોટા ઝઘડા હંમેશા થતા રહે છે. રુહીએ પલકને શાંત રહેવા કહ્યું, “પલક, થોડીવાર રાહ જો. ગુસ્સામાં કોઈ નિર્ણય ન લે. લગ્નને હજુ માંડ બે વર્ષ જ થયા છે. થોડું એડજસ્ટ કરવાનો પ્રયત્ન કર.”
પલક થોડી શાંત થઈ, પણ ગુસ્સો હજી સાવ શમ્યો નહોતો. તેણીએ કહ્યું, “એડજસ્ટમેન્ટ! હું દરેક વખતે એડજસ્ટ કરનાર છું. રોહિત નાની નાની વાત પર હંગામો મચાવે છે.”
રુહી સમજાવવા લાગી, “પલક, તારા માટે આ બધું નવું છે. પરંતુ મોટા અને સંયુક્ત પરિવારમાં રહેવાના તેના ફાયદા છે. જુઓ, દરેક જણ બાળકોની સંભાળ રાખવામાં મદદ કરે છે. ઘરના કામકાજમાં પણ મદદ મળે છે. એક જ ફ્લેટમાં તારે બધું જાતે જ સંભાળવું પડશે. આ સરળ નહીં હોય.”
અને વર્ષો પહેલા લગ્ન પછી મેં પણ આ જ ભૂલ કરી હતી અને એ ભૂલ નો પસ્તાવો દરરોજ મને થયા કરે છે, એટલે તારે હવે ખૂબ જ વિચારીને પછી જે નિર્ણય લેવો હોય તે લેજે. તારી જિંદગીમાં પણ તને પસ્તાવો ન કરવો પડે એટલા માટે હું તને સમજાવી રહી છું.
પલકને રુહીના શબ્દોમાં દિલાસો મળ્યો. થોડું વિચારીને તેણે કહ્યું, “પણ મારે શું કરવું, રુહી? રોહિત જે કરે છે તે બધું હું સહન કરી શકતી નથી.”
રુહીએ હળવેકથી કહ્યું, “દરેક સંબંધમાં ઉતાર-ચઢાવ આવે છે. થોડો સમય પોતાને અને રોહિતને આપો. એકબીજાને સમજવાની કોશિશ કરો. તમારે એકબીજાની આદતોને પણ સમજવાની છે. ગુસ્સામાં લીધેલા નિર્ણયો ઘણીવાર ખોટા સાબિત થાય છે.”