આટલું સાંભળીને શેઠાણીએ તેને જવાબ આપ્યો કે તમે ઉંધુ વિચારી રહ્યા છો, હકીકતમાં તે માણસ ઈમાનદાર હતો. જો તે માણસ વિચાર કે ઇચ્છા કરી લેતા તો તે બધું જ પોતાની પાસે રાખી લેતા. તો એવા સમયે તમે શું કરો? ભગવાન એ બંનેની પરીક્ષા લીધી પરંતુ તે માણસ પાસ થઈ ગયો અને તમે નાપાસ થઈ ગયા.
મૂકો તમારી પાસે સામે ચાલીને આવ્યો હતો. પરંતુ લાલચને કારણે તમે ગુમાવી દીધો. તેની પાસે ઈમાનદારી કેટલી હતી જે તમારી પાસે નથી. તમને જો હજુ પણ તમારી ભૂલનો અહેસાસ થતો હોય તો તે માણસને શોધી લો અને તેને તમારા ધંધામાં જ કામ પર રાખી લો.
શેઠ ને પણ પોતાની ભૂલ સમજાઈ એટલે તે પેલા માણસને શોધવા લાગ્યા. થોડા દિવસો પછી તે મળ્યો તો ખરા પરંતુ તે બીજા એક દુકાનમાં કામ કરી રહ્યો હતો.
શેઠ તેને મળ્યા અને તેની ખૂબ જ પ્રશંસા કરી. અને જે દુકાનમાં કામ કરી રહ્યો હતો તે દુકાનના માલિક ને પણ તે માણસ ની ઈમાનદારી ની વાત કરી અને પર્સની વાત પણ આખી સંભળાવી.
તો પહેલા દુકાનના માલિકે કહ્યું કે તે દિવસે આ માણસે મારી સામે જ તે પર્સ ઉઠાવ્યું હતું. હવે એ શું કરશે તે જોવા માટે હું તેની પાછળ પાછળ ગયો હતો. તમારા દરવાજા ઉપર ઊભા રહીને મેં બધું જોયું અને સાંભળ્યું પણ હતું.
એ જ સમયથી આ ની ઈમાનદારી થી પ્રભાવિત થઈને મેં મારે ત્યાં કામ પર રાખી લીધા છે. આ માણસ ની ઈમાનદારી થી હું સંપૂર્ણપણે નિશ્ચિત શું. તુમ્હારે
આ સાંભળીને પેલા શેઠ થોડું હસીને ત્યાંથી નીકળી ગયા. પછી મનોમન વિચારતા હતા કે પહેલા તેની પાસે ઘણા વિકલ્પો હતા પરંતુ તેને નિર્ણય લેવામાં મોડું કરી દીધું. એટલે તેને એક વિશ્વાસુ વ્યક્તિ ને ગુમાવી નાખ્યો. તે માણસ પાસે પોતાના સિદ્ધાંત પર અટલ રહેવાનું નૈતિક બળ હતું.
તે માણસ પાસે ત્યારે પણ વિકલ્પ હતો કે પર્સ ખોલીને જોઈ શકતો હતો પરંતુ તેને બસ ખોલીને જોયું પણ હતું નહીં, તેને તેની ઈમાનદારીનો પુરસ્કાર સારી રીતે મળી ગયો.
બીજા શેઠ પાસે નિર્ણય લેવાની ક્ષમતા હતી. તેને એક ઈમાનદાર, કુશળ અને ઉત્સાહી માણસની જરૂર હતી જે તેને મળી ગયો.
તમે સિદ્ધાંતના પાકા હો તો બની શકે કે તમને કદાચ ક્ષણિક નુકસાન દેખાઈ રહ્યું હોય, પરંતુ દૂરનું વિચારો ત્યારે તેમાં શું થશે તેનો તમને અંદાજો પણ આવતો નથી…